Kort antwoord op Jeroen Olyslaegers

Woensdag postte de Antwerpse schrijver Jeroen Olyslaegers dit op Facebook, na een dodelijk ongeval in zijn buurt:

deze week werd een jonge vrouw op haar fiets doodgereden vlak achter onze hoek. ik hoorde sirenes. we hebben dat allemaal wel eens meegemaakt: sirenes horen waarvan ge meteen weet: deze is erg, heel erg. nu ben ik wat van mijn melk wanneer ik deze officiële taal lees over de implicaties van wat er daar gebeurd is, dit is gerapporteerde expertentaal uit de Gazet van Antwerpen:
"Het ongeval doet de discussie over het conflictvrij maken van kruispunten oplaaien. Dat zou betekenen dat wagens niet op hetzelfde moment groen hebben als de voetgangers en de fietsers. Het in 2019 conflictvrij maken van dit kruispunt wordt momenteel nog onderzocht." die laatste zin... ja, ik hou me in, gewoon rustig blijven...
en stel dit voor: ja, duizend keer ja, godverdomme:
maak die hoek Simons-Plantin Moretus 'conflictvrij'.
meer nog: doe het meteen. (...)
na een dodelijk slachtoffer is onderzoek niet meer nodig, vind ik. dan checkt ge als echte beleidsmens wat de praktische gevolgen zijn van het implementeren van die levensreddende maatregel en GE VOERT UIT.
of gaat er iemand bij het volgende dodelijke slachtoffer zeggen:
sorry, deze hoek was toevallig nog niet conflictvrij?
wordt het niet wat euh... schaamtelijk?
aan de experten en de beleidsmensen:
ZWAANST NA NIE
ACTIE NU

Ik ken net zo weinig van verkeersbeleid als Olyslaegers, dus daar ga ik niet op ingaan. Wel op hoe zijn Facebookbericht een voorbeeld is van hoe woede en verontwaardiging het maatschappelijke debat steeds meer domineren, en hoe hij met zijn post die verschraling mee in de hand werkt.

Neem nu deze zin:
"na een dodelijk slachtoffer is onderzoek niet meer nodig, vind ik. dan checkt ge als echte beleidsmens wat de praktische gevolgen zijn van het implementeren van die levensreddende maatregel en GE VOERT UIT."

Als Olyslaegers zich mag verliezen in zijn oprechte woede, dan mag een Vlaams Belanger dat natuurlijk ook:
"na een dodelijk slachtoffer [bij een terreuraanslag door iemand die op de te-volgen lijst stond] is onderzoek niet meer nodig, vind ik. dan checkt ge als echte beleidsmens wat de praktische gevolgen zijn van het implementeren van die levensreddende maatregel en GE SLUIT ZE ALLEMAAL PREVENTIEF OP."

Wat u inhoudelijk ook van beide uitspraken vindt, het is dezelfde redenering, dezelfde stijl. Wat kan Olyslaegers de Vlaams Belanger dan verwijten, behalve dat hij woedend is over de verkeerde dingen?

De ene is gevoeliger voor verkeerslachtoffers, de andere voor terreurdoden.^[1] Maar omdat ze beiden nadenken overslaan en ineens van verontwaardiging naar actie springen, lijken ze meer op elkaar dan ze zouden willen.